کد مطلب:55 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:413
احکام روزه قضا
(مساله 1703) اگر دیوانه عاقل شود, واجب نیست روزه های وقتی را كه دیوانه بوده قضا نماید.
(مـسـالـه 1704) اگـر كـافر پیش از ظهر روز ماه رمضان مسلمان شود و كاری كه روزه راباطل می كند انجام نداده باشد احتیاط واجب آن است كه آنروز را روزه بگیرد و اگرترك نمود قضا نماید و روزه های قبل قضا ندارد ولی اگر مسلمانی كافر شود و دوباره مسلمان گردد روزهای وقتی را كه كافر بوده باید قضا نماید.
(مساله 1705) روزه ای كه از انسان بواسطه مستی فوت شده , باید قضا نماید, اگرچه چیزی را كه بواسطه آن مست شده , برای معالجه خورده باشد.
(مـسـاله 1706) اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد وبعد شك كند كه چه وقت عذر او برطرف شـده واجـب نـیـست مقدار بیشتری را كه احتمال می دهد روزه نگرفته قضا نماید, مثلا كسی كه پـیـش از ماه رمضان مسافرت كرده ونمی داند پنجم رمضان از سفر برگشته و یا ششم و یا این كه مـثـلا در اواخـر مـاه رمضان مسافرت كرده وبعد ازرمضان برگشته ونمی داند كه بیست وپنجم مسافرت كرده یا بیست وششم در هر دوصورت می تواند مقدار كمتر - یعنی : پنج روز - را قضا كند اگر چه احتیاط مستحب آن است كه مقدار بیشتر یعنی شش روز را قضا نماید.
(مساله 1707) اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد, هر كدام را كه اول بگیرد مانعی ندارد و اگـر وقـت قضای رمضان آخر تنگ باشد, مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد وپنج روز هم به رمضان مانده باشد, احتیاط مستحب آن است كه اول قضای رمضان آخر را بگیرد.
(مساله 1708) اگر قضای روزه چند رمضان بر او واجب باشد و در نیت معین نكندكه قضای سال آخری است , قضای آن سال حساب نمی شود و كفاره تاخیر آن از اوساقط نمی گردد.
(مـسـالـه 1709) كـسـی كه قضای روزه رمضان را گرفته , اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد, می تواند پیش از ظهر, روزه خود را باطل نماید.
(مـسـالـه 1710) اگر قضای روزه میتی را گرفته باشد, احتیاط مستحب آن است كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند.
(مـسـالـه 1711) اگـر بـواسطه مرض یا حیض یا نفاس روزه رمضان را نگیرد و پیش ازتمام شدن رمضان بمیرد, لازم نیست روزه هایی را كه نگرفته برای او قضا كنند .
(مساله 1712) اگر بواسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد ومرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد, قـضای روزه هایی را كه نگرفته بر او واجب نیست وباید برای هرروز یك مد كه تقریبا ده سیر است طـعـام یـعـنی : گندم یا جو ومانند اینها - به فقیربدهد, ولی اگر بواسطه عذر دیگری مثلا برای مسافرت روزه نگرفته باشد وعذر اوتا رمضان بعد باقی بماند, روزه هایی را كه نگرفته باید قضا كند واحتیاط واجب آن است كه برای هر روز یك مد طعام هم به فقیر بدهد.
(مـسـالـه 1713) اگر بواسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد وبعد از رمضان مرض اوبرطرف شود ولی عذر دیگری پیدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضای روزه رابگیرد, باید روزه هایی را كه نگرفته قـضـا نـمـاید و نیز اگر در ماه رمضان غیر مرض عذردیگری داشته باشد وبعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعدبواسطه مرض نتواند روزه بگیرد روزه هایی را كه نگرفته باید قضا كند وبنابر احتیاطمستحب كفاره نیز بدهد.
(مساله 1714) اگر در ماه رمضان بواسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذراو برطرف شود و تـا رمضان آینده عمدا قضای روزه را نگیرد, باید روزه را قضا كند وبرای هر روز یك مد گندم یا جو و مانند اینها هم به فقیر بدهد.
(مساله 1715) اگر در قضای روزه كو تاهی كند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت عذری پیدا كند كـه پـیـش از ماه مبارك نتواند قضا نماید, باید قضا را بعد بگیرد وبرای هرروز یك مد گندم یا جو ومـانـنـد ایـنها به فقیر بدهد, هر چند موقعی كه عذر دارد,تصمیم داشته باشد كه بعد از برطرف شدن عذر روزه های خود را قضا كند .
(مـساله 1716) اگر مرض انسان چند سال طول بكشد, بعد از آن كه خوب شد بایدقضای رمضان آخر را بگیرد وبرای هر روز از سالهای پیش یك مد گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد.
(مساله 1717) كسی كه باید برای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد, می تواندكفاره چند روز را به یك فقیر بدهد.
(مساله 1718) اگر قضای روزه رمضان را چند سال تاخیر بیندازد, باید قضا رابگیرد وبرای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد.
(مـسـالـه 1719) اگر روزه رمضان را عمدا نگیرد, باید قضای آن را بجا آورد و برای هر روز دو ماه روزه بگیرد, یا به شصت فقیر طعام بدهد, یا یك بنده آزاد كند وچنانچه تا رمضان آینده قضای آن روزه را بجا نیاورد, برای هر روز, دادن یك مدبنابر احتیاط لازم می شود.
(مـسـالـه 1720) اگـر روزه رمضان را عمدا نگیرد و در روز مكرر جماع كند, بنابراحتیاط واجب كفاره هم مكرر می شود.
ولی اگر چند مرتبه كار دیگری كه روزه راباطل می كند انجام دهد, مثلا چند مرتبه غذا بخورد, یك كفاره كافی است .
(مـسـاله 1721) بعد از فوت پدر و همچنین بنابر احتیاط واجب مادر, پسر بزرگترباید قضای نماز وروزه آنان را به تفصیلی كه در مساله 1399 گفته شد بجا آورد.
(مـسـالـه 1722) اگر پدر ومادر غیر از روزه رمضان روزه واجب دیگری را مانند روزه نذر نگرفته باشند, احتیاط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نماید.
(مـسـالـه 1704) اگـر كـافر پیش از ظهر روز ماه رمضان مسلمان شود و كاری كه روزه راباطل می كند انجام نداده باشد احتیاط واجب آن است كه آنروز را روزه بگیرد و اگرترك نمود قضا نماید و روزه های قبل قضا ندارد ولی اگر مسلمانی كافر شود و دوباره مسلمان گردد روزهای وقتی را كه كافر بوده باید قضا نماید.
(مساله 1705) روزه ای كه از انسان بواسطه مستی فوت شده , باید قضا نماید, اگرچه چیزی را كه بواسطه آن مست شده , برای معالجه خورده باشد.
(مـسـاله 1706) اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد وبعد شك كند كه چه وقت عذر او برطرف شـده واجـب نـیـست مقدار بیشتری را كه احتمال می دهد روزه نگرفته قضا نماید, مثلا كسی كه پـیـش از ماه رمضان مسافرت كرده ونمی داند پنجم رمضان از سفر برگشته و یا ششم و یا این كه مـثـلا در اواخـر مـاه رمضان مسافرت كرده وبعد ازرمضان برگشته ونمی داند كه بیست وپنجم مسافرت كرده یا بیست وششم در هر دوصورت می تواند مقدار كمتر - یعنی : پنج روز - را قضا كند اگر چه احتیاط مستحب آن است كه مقدار بیشتر یعنی شش روز را قضا نماید.
(مساله 1707) اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد, هر كدام را كه اول بگیرد مانعی ندارد و اگـر وقـت قضای رمضان آخر تنگ باشد, مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد وپنج روز هم به رمضان مانده باشد, احتیاط مستحب آن است كه اول قضای رمضان آخر را بگیرد.
(مساله 1708) اگر قضای روزه چند رمضان بر او واجب باشد و در نیت معین نكندكه قضای سال آخری است , قضای آن سال حساب نمی شود و كفاره تاخیر آن از اوساقط نمی گردد.
(مـسـالـه 1709) كـسـی كه قضای روزه رمضان را گرفته , اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد, می تواند پیش از ظهر, روزه خود را باطل نماید.
(مـسـالـه 1710) اگر قضای روزه میتی را گرفته باشد, احتیاط مستحب آن است كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند.
(مـسـالـه 1711) اگـر بـواسطه مرض یا حیض یا نفاس روزه رمضان را نگیرد و پیش ازتمام شدن رمضان بمیرد, لازم نیست روزه هایی را كه نگرفته برای او قضا كنند .
(مساله 1712) اگر بواسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد ومرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد, قـضای روزه هایی را كه نگرفته بر او واجب نیست وباید برای هرروز یك مد كه تقریبا ده سیر است طـعـام یـعـنی : گندم یا جو ومانند اینها - به فقیربدهد, ولی اگر بواسطه عذر دیگری مثلا برای مسافرت روزه نگرفته باشد وعذر اوتا رمضان بعد باقی بماند, روزه هایی را كه نگرفته باید قضا كند واحتیاط واجب آن است كه برای هر روز یك مد طعام هم به فقیر بدهد.
(مـسـالـه 1713) اگر بواسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد وبعد از رمضان مرض اوبرطرف شود ولی عذر دیگری پیدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضای روزه رابگیرد, باید روزه هایی را كه نگرفته قـضـا نـمـاید و نیز اگر در ماه رمضان غیر مرض عذردیگری داشته باشد وبعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعدبواسطه مرض نتواند روزه بگیرد روزه هایی را كه نگرفته باید قضا كند وبنابر احتیاطمستحب كفاره نیز بدهد.
(مساله 1714) اگر در ماه رمضان بواسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذراو برطرف شود و تـا رمضان آینده عمدا قضای روزه را نگیرد, باید روزه را قضا كند وبرای هر روز یك مد گندم یا جو و مانند اینها هم به فقیر بدهد.
(مساله 1715) اگر در قضای روزه كو تاهی كند تا وقت تنگ شود و در تنگی وقت عذری پیدا كند كـه پـیـش از ماه مبارك نتواند قضا نماید, باید قضا را بعد بگیرد وبرای هرروز یك مد گندم یا جو ومـانـنـد ایـنها به فقیر بدهد, هر چند موقعی كه عذر دارد,تصمیم داشته باشد كه بعد از برطرف شدن عذر روزه های خود را قضا كند .
(مـساله 1716) اگر مرض انسان چند سال طول بكشد, بعد از آن كه خوب شد بایدقضای رمضان آخر را بگیرد وبرای هر روز از سالهای پیش یك مد گندم یا جو ومانند اینها به فقیر بدهد.
(مساله 1717) كسی كه باید برای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد, می تواندكفاره چند روز را به یك فقیر بدهد.
(مساله 1718) اگر قضای روزه رمضان را چند سال تاخیر بیندازد, باید قضا رابگیرد وبرای هر روز یك مد طعام به فقیر بدهد.
(مـسـالـه 1719) اگر روزه رمضان را عمدا نگیرد, باید قضای آن را بجا آورد و برای هر روز دو ماه روزه بگیرد, یا به شصت فقیر طعام بدهد, یا یك بنده آزاد كند وچنانچه تا رمضان آینده قضای آن روزه را بجا نیاورد, برای هر روز, دادن یك مدبنابر احتیاط لازم می شود.
(مـسـالـه 1720) اگـر روزه رمضان را عمدا نگیرد و در روز مكرر جماع كند, بنابراحتیاط واجب كفاره هم مكرر می شود.
ولی اگر چند مرتبه كار دیگری كه روزه راباطل می كند انجام دهد, مثلا چند مرتبه غذا بخورد, یك كفاره كافی است .
(مـسـاله 1721) بعد از فوت پدر و همچنین بنابر احتیاط واجب مادر, پسر بزرگترباید قضای نماز وروزه آنان را به تفصیلی كه در مساله 1399 گفته شد بجا آورد.
(مـسـالـه 1722) اگر پدر ومادر غیر از روزه رمضان روزه واجب دیگری را مانند روزه نذر نگرفته باشند, احتیاط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نماید.